Κουτσομπολιό

Ναι, είπα θα γράφω κάθε μέρα ένα ποστάκι κι έτσι θα κάνω,
αφού κι ο κύριος Πικάσσο είπε πως υπάρχει η έμπνευση,
μα πρέπει να σε πετύχει την ώρα που εργάζεσαι.

Εργασία δεν το λες κιόλας το να γράφεις και να συγγράφεις,
ίσως σε άλλους φαίνεται έτσι, ίσως σ’ εκείνους που βγάζουν χρήματα απ’ αυτό.
Το έχω ακούσει πάντως από στόματα διάφορων σύγχρονων
-υπερσύγχρονων, επαναφορτιζόμενων και με λογισμικό της Apple-
Ελλήνων συγγραφέων, πως τους αρέσει να «εργάζονται» πρωί,
οπότε έτσι θα ‘ναι, ποια είμαι εγώ να τους αμφισβητήσω;

(Στο κάτω-κάτω βγάζουν όπως προείπαμε χρήματα απ’ αυτό… ενίοτε πολλά.
Εφόσον λοιπόν οι όποιες σκέψεις τους -μαζί κι η αποτύπωση- απέκτησαν αξία αγοραστική,
το γράψιμο έγινε εργασία κι αυτοί περήφανοι επαγγελματίες συγγραφείς)

Βλέπω πολλούς από αυτούς τους συγγραφείς λοιπόν γύρω μου
να είναι άκρως διαβασμένοι και να παλεύουν να το επιδείξουν με κάθε τους λέξη.
Όσο πιο λίγοι καταλάβουν, τόσο καλύτερα:
είναι αυτό το σύνδρομο που εμείς οι παλιότεροι λέγαμε «Βέλτσος».
Όπου δεν έχεις άγνωστες λέξεις, έχεις άγνωστες προτάσεις,
που έλεγε κι ο -ποιος το ‘λεγε; Ξέχασα-, κάποιος κωμικο-τραγικός μας.

Βλέπω και πάρα πολλούς άλλους να είναι παντελώς και ολοφάνερα αδιάβαστοι
και στ’ αλήθεια να φαντάζονται ως αυθεντικές τις απόλυτες κοινοτοπίες που αραδιάζουν στο χαρτί.
Αφού δεν γνωρίζουν οι ίδιοι, πόσο τετριμμένα είναι τα λεγόμενά τους,
νιώθουν σχεδόν θεοί που έκαναν τέτοιες σκέψεις μεγαλοφυείς,
που ένιωσαν συναισθήματα τόσο βαθιά, μοναδικά, ναι!, συγκλονιστικά! Ναι! Ναι! Ναι!

Άσε που σε κάθε τους έρωτα βρίσκουν και το έτερον ήμισυ.
Σε έναν κόσμο μικροσκοπικό θα θύμιζαν μόριο·
σε έναν σουρρεαλιστικό, τεράστιο παγωτό με πολύχρωμες κολλημένες μπάλες.
Και λίγο λιωμένες, να στάζουν…

Υπάρχουν και μερικοί καλοί, συνδυάζουν βουνό και θάλασσα:
τους ξεχωρίζεις από την διακριτικότητα του λόγου, μια διάχυτη ευγένεια, ένα ήθος θα έλεγε κανείς,
και ταυτοχρόνως σαφήνεια, τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο.
Σίγουρα πάντως δεν γράφουν κεφαλαία και δεν πλακώνονται στα φανάρια κάθε ιστοσελίδας…

Αυτά για σήμερα· έχω και να δουλέψω.-