Ο λαβύρινθος

Απ’ το λαβύρινθο 

για νά ‘βγεις, 

μην ψάχνεις το Μινώταυρο·

μήτε το μίτο να πιαστείς

την έξοδο για νά ‘βρεις.

Κούρνιασε ατάραχος

σε μία σκοτεινή

απ’ της ζωής σου τις πολλές,

τις δαιδαλώδεις τις στροφές, 

και ονειρέψου 

-με μάτια ορθάνοιχτα-

πως ο λαβύρινθος 

στ’ αλήθεια δεν υπάρχει, 

πως κάποτε σαν τώρα 

όλα τα ονειρεύτηκες,  

χωρίς όμως να ξέρεις

πως στ’ όνειρό
τ’ αλλοτινό

βαθιά θε’ να πιστέψεις 

και μοναχός με 

φυλακή 

κι εχθρό 

και ημίθεη σωτήρα
το αγνό μυαλό σου
θα πλανέψεις...