Μα γιατί να διαβάζω;

Ο σύγχρονος "επιτυχημένος" δυτικός άνθρωπος θεωρεί το διάβασμα χαμένο χρόνο. Δεν είναι πλάκα αυτό, είναι αλήθεια. Να διαβάζεις, σου λέει, ό,τι χρειάζεται να διαβάσεις, για να φέρεις εις πέρας μια αποστολή. Το να διαβάζεις γενικώς και αορίστως λογοτεχνία, φιλοσοφία ή... χαχα... ποίηση, είναι άχρηστο.

Δεν του περνά καν από το μυαλό η αξία της πολύπλευρης καλλιέργειας, ή μάλλον του περνάει αντεστραμμένη: θεωρεί πως σε καθιστά χασομέρη, αναποτελεσματικό και αντιπαραγωγικό.

Και πιθανώς αυτό να είναι αλήθεια· αρχίζεις κι αναρωτιέσαι "Γιατί πρέπει σώνει και καλά να γίνουμε τα καλογυαλισμένα γρανάζια μιας μηχανής, που κατατρώει τη σύντομη ζωή μας;"

Και γράφοντας αυτό, θυμήθηκα τις ταινίες του Τσάρλυ Τσάπλιν, θυμήθηκα και τον Κάφκα, θυμήθηκα όλα αυτά που κάποτε ακούγονταν επαναστατικά και τώρα ακούγονται ως η δικαιολογία του loser...